Sunday, July 7, 2013

Afscheid nemen van Bella Napoli

Vesuvio way up 2
De Vesuvius klim tussen het lava gesteente.
Zo'n klim wil ik elke dag wel doen.
Wat een genot klimmen onder dit soort omstandigheden.
Zaterdag 29 Juni, mijn kuiten hebben het zwaar na 2 dagen niks doen. 2 dagen eten, zitten en nog is eten heeft mijn lichaam de nodige rust gegeven en mijn benen de nodige spierpijn. Dit is mijn laatste dag die ik kan benutten om afscheid te nemen van Napoli met mijn Velo. Na de nodige inspiratie op googlemaps kom ik op het idee om ze Vesuvius te beklimmen. 

Na een goed ontbijt met vele internationale gasten maak ik mijn fiets gereed voor de straten van Napels. Dit keer zonder drager en bepakking. Het lijkt alsof ik een vederlichte carbon racefiets onder mijn kont heb. Al gaat het hier om een zware duurzame Merida. De kaart van Napels zit praktisch in mijn hoofd dus de GPS laat ik voor wat het is en ik fiets richting de Vesuvius. Hoe slecht de omgeving er soms uitziet, onveilig voel ik me nooit. Je moet in het verkeer hier soms erg brutale zijn anders kom je nergens. Rechts of links inhalen rode stoplichten negeren, niemand doet er moeilijk over. Na de nodige slechte wegen breekt voor de tweede keer mijn Go Pro klem af. Aan de voet van de Vesuvius begin ik mijn beklimming naar de mond van de Vesuvius. Prachtig die omgeving met bomen lava gesteente en uitzicht over de baai van Napels. Van steil tot goed te doen stoemp ik naar boven met een 39 -25, pure krachttraining. De temperatuur is voor Napolitaanse begrippen ideaal met wat wind er bij word mij alles wat makkelijker gemaakt. Boven mijn windvest aan en er volgt een snelle rit naar beneden. 

Aan de voet bezoek ik in Torre del  Grecco mijn laatst Pasticeria. Terwijl ik op het terras zit onder parasol, zie ik de vesuvius verdwijnen in een donkere wolk. Dus ik verwacht dat die regen deze kant op komt maar hij laat mij met rust. Vervolgens fiets ik terug over de kasseien richting Napoli. Napoli daagt mij uit wie is er sterker de fiets of Napels. Op het grote blad stamp ik dan over het slechte wegdek. Springent over kuilen,putten en trambanen. Het is de laatste dag dus ik test mijn fiets tot het uiterste uit. Hij houd het vol en mijn laatste kilometers gaan dwars door il centro Napoli naar het jeugdherberg. En de fiets gaat weer mee in de doos richting Nederland.





No comments:

Post a Comment