16-10-14 Bilbao - Solorzano
Modern Historisch Bilbao laat ik achter me. De oceaan roept en de bergen pijnigen mijn kuiten. Na de moderne architectuur en een Belodrome (velodrome) zie ik de Azul blauwe oceaan.
Tijdens deze reis heeft de oceaan mijn hart gestolen. De krachtige golven en het oneindige uitzicht en dat in combinatie met bergen. De Santiago route trekt mijn aandacht en ik wijk af van het asfalt en bevind me op een zeer oud wandelpad. Het dringt tot me door waarom vele mensen dit pad jaarlijks bewandelen. Aan de kust op een picknickbank kom ik in gesprek met een Braziliaan die deze route wandelt. Hij heeft Brazilië ingeruild voor het Catalaanse Spaanse land, maar hij is een zeiler en kan niet lang zonder de oceaan. Samen eten we wat en hij verteld me over zijn vak. Hij werkt natuur producten uit de amazone om mensen te genezen. Prachtig om zulke inspirerend personen te ontmoeten in deze oase van rust. Ik vraag hem hoe mensen de Santiago route kunnen fietsen met deze mountainbike omstandigheden. In zijn boek laat hij zien dat ik de moeilijkere route van de Camino fiets en dat er ook een fiets versie is. Hij zegt mij dat hij geen haast heeft omdat hij easy going is. Hij heeft gelijk soms is niks doen het beste wat er is en we praten nog even verder.
Tussen de geiten en schapen verlaat ik het onverharde pad naar het prachtige asfalt van de N weg. Santander komt niet dichterbij met deze serieuze klimmen Met vele jeugdherbergen op deze route kies ik er dan ook voor om mijn rust te nemen en de route morgen weer voort te zetten.
Toen ik gister avond aan kwam was mij duidelijk dat mijn jeugdherberg een oud klooster moest zijn. De chaotische werknemers vind ik prachtig. Je hoeft geen paspoort te laten zien, ze wijzen je snel je kamer en leggen alles snel uit. Vervolgens zit je in een jeugdherberg compleet voor jezelf.
Sochtends kwam de baas naar me toe en zij dat ik 6 euro voor de nacht moest betalen. Mijn ontbijt kon ik bij de keuken ophalen. Spanjaarden houden niet van een goed ontbijt heb ik wel gemerkt.
Twee sneetjes brood en een glas melk. De rest haal ik wel op de weg richting Santander.
De weg naar Santander was zwaar vanwege de wind vollebak tegen. Rob Kaan had thuis gezegd laat die fiets op stal en ga mee kitesurfen. Het leek wel of ik voor NK tegenwind aan het trainen was. Het was dan ook moeilijk om gemotiveerd te blijven dus koos ik voor een restaurant met het menu van de dag voor 9 euro.
Na mijn nieuwe energie gevonden te hebben kon ik mijn reis voortzetten naar Santander. Bij binnenkomst was duidelijk dat dit een chaotische havenstad is met mooie kanten. 1 dag hier blijven is genoeg voor mij. Vanavond maar is kijken wat deze stad te bieden heeft. Morgen zet ik mijn route voort naar Oviedo.
No comments:
Post a Comment