De Wind maakte het ook niet makkelijker, dus er kon serieus worden getraind. De koers ging richting Zeelandbrug. Kijkend naar de horizon en daar naar toe rijden, op het zware verzet mijn ritme pakken. De snelheid moest er in blijven, mijn benen die moesten het zwaar krijgen.
Van de mooie zonsondergang was bij de Oosterscheldekering weinig meer over. Het enige wat ik zag was dichte mist. De meeuwen waren mijn enige gezelschap, de wind in combinatie met het water geweld zorgde voor complete rust in mijn hoofd. Ja rust in mijn hoofd maar mijn lichaam kreeg er van langs. Einde de Oosterscheldekering wist ik dat ik vanaf Kamperland de wind mee had. Dat betekend dus snel thuis. Alles waar een beetje stijging in zat werd volledig benut op het zwaarste verzet en al zittend.
Wie sterker wil worden moet afzien en als je afziet leer je jezelf kennen. De sluizen bij Kats verschenen en de televisie toren van Goes was in zicht. 2 uur en 30 minuten gaf mijn hartslag meter aan en ik was thuis. Nog even een kwartiertje uitfietsen en vervolgens aan de warme maaltijd.
Rondje bruggen Veersemeer
EveryTrail - Find the best hikes in California and beyond
No comments:
Post a Comment